TESAWWUF-ISLAMSKA MISTIKA

Treći dio                                                                                                                    Mjesto sufizma u Islamu  

U poslijednje vrijeme, osobito među sufijama, javljaju se objašnjenja  kojima  se želi dokazati da Kur'an a.š. i Hadisi šerif odobravaju  sufijsko ućenje koji su se ozbiljno  posvetili  istraživanju sufizma.   

      

 Na žalost neki teolozi koriste grupe koji nisu dolićne kao sufije,  pa sufizam kao oblast (mišljenje-vjerovanje) bacaju u negativnu sliku.

Zato je stalna želja znanstvenika koji žele dosegnuti  ''nešto'' što je izvjesno u tim duboko skrivenim  osjetilima  da bi pokušavali definirati  spoznaju  ma'arifeh, među njima je  i šejh Gazali koji je bio i sam sufija,tako da on ovako definira spoznaju:

Ma'arifeh je sreća koju Allah subhanehu obečava bogobojaznima, to je spoznaja Gospodara koji vlada svim postoječim,    što znaći da nema ničeg što postoji osim Njega i Njegovih djela.

Prema šejh Gazaliji do spoznaje se može  doći na dva naćina: 

1. Naučivanjem i traganjem za dokazima što se naziva  istibsar i svojstvo je samo učenjacima (uleme) i mudracima (hukeme).

2. Intuicijom koja dolazi bez ikakvih predhodnih  radnji i traganja, sama od sebe i bez  povoda.

Ovaj prvi  način  šejh Gazali naziva ilham (intuicija), a drugi wajh (inspiracija).  

 Do prve spoznaje dolaze Božiji odabranici (ewlije), a do druge Božji  poslanici.

Wajh Božjim poslanicima dolazi putem meleka,dok ilham sufiji  dolazi od Boga izravno,bez posredništva.

Po svemu sudeći i potvrde  koja nam daje Kur'ani Kerim vidimo još konkretnije primjere gore rečenoga...

Sufija se  međutim  treba boriti  protiv  svojih strasti,protiv loše strane  svoje duše kako bi dosegao stupanj ilhama.

Božja  Objava  Kur'ani Kerim, ima četiri oblasti koje sam u prijašnjim tumačenjima (bloggovima o duhovnosti) pisao, a to su:

1.   eš šeri'at

2.   et tarikat

3.   el hakikat

4.   el ma'arifa,   koja jedna otvara drugu  oblast  i preteće se lančano  u  savršavanju   ilma i spoznaje...

čitanje ovog blogga (i prijašnjih) koji sam pisao  u kratkim crtama  i opišem sufizam,tarikat.. da bi pobio onih koji degradiraju ili omaložavaju tesawwuf 

time i islam,   svojim rijećima(razni,alimi hoxhe ...) i svojim ponašanjima (šejhovi , derviši...) 

                                                                      uz aškuselam  šejh Hajrula Osmani

                                                              Huu

           TESAWWUF-ILAMSKA MISTIKA

Drugi dio

Porijeklo rijeći tesawwufa

Opće je mišljenje da je izraz rijeći tesawwuf infinitivni oblik od tesawwefe,jetesawwefu,tesawwufunu, nastao od arapske rijeći suf što ukazuje  na odjeću od vune koja  je potom postala stalni životni pratilac onoh muslimana koji sebe nazivali sufijama.   Tako bismo se  mogli složiti  s'mišljenjem  g. Masignona koji ostale predpostavke o porijeklu  rijeći tesawwuf, kao što su da ona potjeće od ehl- el suf koja označava  ljude koji su klanjali u prvom safu ili da tesawwuf asocira na pleme Benu Suf,ashabi koji su bili u sofi s'Božjim poslanikom..itd odbacuje se kao neosnovane.  

        

 (Svaki malo ućeni  šejh iz bilo kojeg tarikata zna  da sufiji su bili i prije  Objave Islama i kako su vjerovali i prihvaćivali Islam kao svoju vjeru,oni su se razlikovali po tome što i jesu).

To vrijedi i za predpostavku  da je tesawwuf nastao od grčke rijeći  sophos,odnosno teosophia.       Pouzdano se međutim zna  da je rijeć tesawwuf prvi puta (više  ''službeno'') upotrebljena  u gradu Kufi,a potom  se proširila  i po drugim krajevima.      Pedeset godina kasnije rijeć   SUF oznaćavat će  sve  sufijske redove...

o.p. sveopće poznato je da su prijašnji fakihi i većina  Božjih  poslanika su se držali kao sufiji (postajali su).

Jedan  hadis  kaže, da  je  resulullah rekao vjernicima, kada ćujete  da sufi ćini dovu,reci amin iako ne ćuješ dovu njegovu...

u kratkim crtama tumaćio šejh Hajrula Osmani

                       TESAWWUF-ISLAMSKA MISTIKA

prvi dio

Tesawwuf (Islamska mistika) specifićna je pojava u povijesti islama koja je od svog početka zaokupljala pažnju islamskih znanstvenika, a u novije doba i sve veći broj zapadnih orijentalista.   Fenomen mistićnog učenja susret ćemo u svim religijama kao odraz čovjekove težnje  da prodre  u tajnovitost božanskog,odnosno da odredi relaciju  metode približavanje  Bogu.

Sufizam  je ustvari poseban sistem  misli i metoda približavanja Bogu,sjedinjenjas'Njim,kroz korištenja intuitivne i emocijonalno-spiritualne sposobnosti.      U razvoju duhovne kulture i islamske edukacije tesawwuf je odigrao  veliku ulogu.     On je usmjeravao dio vjernika na produbljenije prilaženje smislu života na korištenje slobodnog vremena za zikr,na okupljanje u tekijam i drugim prostorima u vrijeme kad nisu bili u džamiji.

Šejhovi na čelu tekija,zajedno sa dervišima vršili su i islamsku misionarsku ulogu.  U 19 i 20 stoljeću,kad se islamski svijet oslobađao europskog kolonijalizma,neki sufijski redovi kao senusije Africi (i još puno primjera) odigrali su značajnu  islamsku prosvjetiteljsku ulogu među  običnim svijetu.

Derviški redovi u vrijeme dekadence koja je zahvatila islamski svijet,zadnjih stoljeća zbog udaljavanja od izvornih islamskih načela ispoljavali su i neka neprimjerena ponašanja, ulogu šejhova  često su preuzimali nesposobni i oni koji su ostvarivali više osoban interes nego li  sufijsku duhovnu nadogradnju. Oholost nekih šejhova i derviša pa i cijelih derviških redova udaljavala ih je od temeljnih islamskih šartova,pa su napuštajući namaz,post,zekat poćeli sebe uvjeravati da su vredniji od drugih te da za njih vrijede  posebni islamski propisi. To je dovelo do većeg sukoba između sufija i ortodoksne islamske uleme.

Nisu rijetki slučajevi da i vrlo poznati islamski učenjaci i uvaženi ljudi prilaze sufizmu kao utočište svojih suptilnih  i duhovnih ideja.  U Europi,Americi zanimanje za sufizam je u stalnom porastu,naroćito među mladima.

S'dolaskom islama u naše krajeve  širi se i sufijsko učenje,posebice u južnim dijelovima  Balkana.  

Dinamičan razvitak  nauke,ekonomije,tehnologije u svijetu i kod nas utjecao na metode rada vjerskih zajednica.                                       Brza  urbanizacija,ekonomska migracija, kao i druga društvena kretanja zahtevaju i nove oblike i sadržaje vjerskih središta.

Na Zapadu,poćetkom 19 stoljeća oznaćava poćetak sistematskog istraživanja tesawwufa.

Na žalost neki istraživaći  prilaze tesawwufu s neprijateljskih pozicija,temeljići porijeklo tesawwufa na samo nekim činjenicama a zanemarajući važnost nekih drugih.   S'druge strane  pak  predpostavljali  da je tesawwuf ušao u islam  kao tuđa ideja.    Neki znanstvenici,Hartman,Masignon,Čelebi...smatraju da tesawwuf vodi porijeklo od krščastva,indije i grčke filozofoje,mazdaizma(vjera starih Iranaca)

halifatina šejhul muršid Hajrula Osmani